Muğla’nın Datça ilçesinde yaşayan Sevgi ve Selahattin Uygar çifti, gittikleri diyaliz merkezinde tanıştı.
Ilkin dost sonrasında da aşık olan çift, 2008 senesinde nikah masasına oturdu.
Yaşadıkları zorlukları aşklarıyla yendiklerini söyleyen Sevgi Uygar, “Selahattin’le Datça’da dinlence diyaliz merkezinde tanıştık. Orada hasta moral gecesi vardı. O gün selamlaştık. Sonrasında ismimizi bile öğrenemeden birbirimizden koptuk. 3 yıl kim olduğuna dair devamlı düşündüm. Sonrasında nasipmiş ki Fethiye’de yeniden karşılaştık.
Fethiye’de diyalize girerken o da girdi. Bu karşılaşmamızın arkasından 2008’de hayatımızı birleştirme sonucu aldık. Bizi bu hastalık tanıştırdı. Arkasından ailelerimiz tanıştı ve bir yola girdik.” dedi.
“AŞK BİZE İYİ GELDİ”
Hastalıklarından dolayı evliliklerinin bazen eleştirildiğini belirten Sevgi Uygar, “Selahattin sıhhatli olsaydı evlenmezdim. Bu sebeple iki hasta birbirimizin sıkıntısını, derdini anlayabiliyoruz. Birbirimize el veriyoruz, destek veriyoruz. ‘İki diyaliz hastası evlenemez. Evde iyi mi yapacaklar? İkisi de fazlaca hasta, bitkin ve bitkin’ dediler.
Fakat bunu aştık, 16 yılı geride bıraktık. 2013’teki böbrek nakli, hayatımızı tamamen değiştirdi. Hayata bakış açım değişti. Bir de üstüne aşk bizlere iyi geldi. Evlilik, mutlu olmak, rahat olmak, sevmek ve sevilmek fazlaca güzel. Bizim benzer biçimde olan hastalar, evlenmekten korkmasın.” diye konuştu.
“ÖNCE BEN SONRA EŞİM NAKİL OLDU”
Selahattin Uygar ise eşiyle böbrek nakli oldukları periyodu şu şekilde söyledi:
Evlendikten sonrasında kısa süre içinde birbirimizi tanıdık. Sonrasında kadavradan böbrek nakli sırasına yazıldık. Hayatımızın büyük bölümünde diyalize girdik. Bana 6 yıl sonrasında sıra geldi.
Trafik kazasında beyin ölümü gerçekleşen gencin böbreğini aldım. Kadavradan nakil oldum. Eşim benim hem bakıcım hem ziyaretçim hem refakatçimdi. 5 ay sonrasında da eşim nakil oldu.
Bakıcılık sırası bana geldi. Ondan sonra Sevgi, Akdeniz Üniversitesi (AÜ) Hastanesi’nde işe başladı. Hayatta ilk kez çalışıyordu ve hastane çalışanı oldu. Ben de aslına bakarsanız emekliydim. Böylece Antalya’ya yerleştik. Şu an fazlaca mutluyuz. İyi ki yaşam bizi birleştirmiş. Yaşam sevgiyle başlıyor, demek ki şanslıyım.
“SELAHATTİN VE SEVGİ ÇOCUKLARIM OLDU”
Öteki taraftan Selahattin Uygar, 2013 senesinde kadavradan böbrek nakli olduğu İshak Özseçen’in ailesini de buldu, yeni bir aile daha kazanmıştır. Oğlunun vefatının arkasından Selahattin Uygar’ı oğlu benzer biçimde gördüğünü söyleyen Zekiye Özseçen, “Oğlum trafik kazasında yaşamını yitirdi. Ikimiz de organlarını bağışladık. 5 yıl sonrasında Selahattin gelip, beni buldu. Bir evladımı kaybettim.
Fakat Selahattin ve Sevgi benim çocuklarım oldu, onları kazandım. Selahattin, oğlumun böbreği yardımıyla yaşamını sürdürüyor. O da mutlu, ben de mutluyum. Birbirimizi ziyaret ediyoruz. Her insanın organ bağışında bulunmasını isterim. Oldukca iyi bir şey.” dedi.